[ و او را از ایمان پرسیدند ، فرمود : ] ایمان بر چهار پایه استوار است ، بر شکیبایى ، و یقین و داد و جهاد . و شکیبایى را چهار شاخه است : آرزومند بودن ، و ترسیدن ، و پارسایى و چشم امید داشتن . پس آن که مشتاق بهشت بود ، شهوتها را از دل زدود ، و آن که از دوزخ ترسید ، از آنچه حرام است دورى گزید ، و آن که ناخواهان دنیا بود ، مصیبتها بر وى آسان نمود ، و آن که مرگ را چشم داشت ، در کارهاى نیک پاى پیش گذاشت . و یقین بر چهار شعبه است : بر بینایى زیرکانه ، و دریافت عالمانه و پند گرفتن از گذشت زمان و رفتن به روش پیشینیان . پس آن که زیرکانه دید حکمت بر وى آشکار گردید ، و آن را که حکمت آشکار گردید عبرت آموخت ، و آن که عبرت آموخت چنان است که با پیشینیان زندگى را در نوردید . و عدل بر چهار شعبه است : بر فهمى ژرف نگرنده ، و دانشى پى به حقیقت برنده ، و نیکو داورى فرمودن ، و در بردبارى استوار بودن . پس آن که فهمید به ژرفاى دانش رسید و آنکه به ژرفاى دانش رسید از آبشخور شریعت سیراب گردید ، و آن که بردبار بود ، تقصیر نکرد و میان مردم با نیکنامى زندگى نمود . و جهاد بر چهار شعبه است : به کار نیک وادار نمودن ، و از کار زشت منع فرمودن . و پایدارى در پیکار با دشمنان ، و دشمنى با فاسقان . پس آن که به کار نیک واداشت ، پشت مؤمنان را استوار داشت ، و آن که از کار زشت منع فرمود بینى منافقان را به خاک سود ، و آن که در پیکار با دشمنان پایدار بود ، حقى را که بر گردن دارد ادا نمود ، و آن که با فاسقان دشمن بود و براى خدا به خشم آید ، خدا به خاطر او خشم آورد و روز رستاخیز وى را خشنود نماید . و کفر بر چهار ستون پایدار است : پى وهم رفتن و خصومت کردن و از راه حق به دیگر سو گردیدن و دشمنى ورزیدن . پس آن که پى وهم گرفت به حق بازنگشت ، و آن که از نادانى فراوان ، خصومت ورزید ، از دیدن حق کور گشت ، و آن که از راه حق به دیگر سو شد ، نیکویى را زشت و زشتى را نیکویى دید و مست گمراهى گردید ، و آن که دشمنى ورزید راهها برایش دشوار شد و کارش سخت و برون شو کار ناپایدار . و شک بر چهار شعبه است : در گفتار جدال نمودن و ترسیدن و دو دل بودن ، و تسلیم حادثه‏هاى روزگار گردیدن . پس آن که جدال را عادت خود کرد ، خویش را از تاریکى شبهت برون نیاورد ، و آن که از هر چیز که پیش رویش آمد ترسید ، پیوسته واپس خزید ، و آن که دو دل بود پى شیطان او را بسود ، و آن که به تباهى دنیا و آخرت گردن نهاد هر دو جهانش را به باد داد . [ و پس از این سخن گفتارى بود که از بیم درازى و برون شدن از روش کارى که در این کتاب مقصود است نیاوردیم . ] [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :2
بازدید دیروز :11
کل بازدید :183497
تعداد کل یاداشته ها : 239
03/12/2
6:26 ص

تیم فوتبال پرسپولیس در اولین دیدارش در لیگ برتر برابر تراکتورسازی به پیروزی رسید.
دیدار دو تیم پرسپولیس و تراکتورسازی از ساعت 22:15 در ورزشگاه آزادی برگزار شد که بازی با نتیجه یک بر صفر به سود پرسپولیس به پایان رسید.

سید مهدی سیدصالحی در دقیقه 80 در موقعیت تک به تک با یک ضربه فنی گل اول پرسپولیس را به ثمر رساند.

رضا حقیقی در دقیقه 20 یک ضربه پنالتی را از دست داد. ضربه او را حامد لک دروازه‌بان تیم تراکتورسازی مهار کرد و توپ برگشتی را هم رضا حقیقی با ضربه سر به تیرک افقی زد و توپ به اوت رفت. این اولین پنالتی لیگ سیزدهم بود که گل نشد.

در دقیقه 30 ضربه سر محمد نوری را لک با کمک تیر دروازه به کرنر فرستاد و دومین فرصت مسلم گلزنی پرسپولیس از دست رفت.

محسن قهرمانی داور مسابقه به محمد ابراهیمی از تراکتورسازی و رضا حقیقی از پرسپولیس کارت زرد نشان داد.

مرتضی اسدی کاپیتان تراکتورسازی در دقیقه 49 با دریافت کارت قرمز از میدان اخراج شد. اسدی اولین اخراجی لیگ برتر سیزدهم است.

در دیگر دیدار امشب که از ساعت 22:00 آغاز شده استقلال خوزستان به مصاف ذوب آهن اصفهان رفته است که بازی با نتیجه دو بر صفر به سود استقلال خوزستان به پایان رسید.

ترکیب پرسپولیس:

نیلسون، سید جلال حسینی، حسین ماهینی، محسن بنگر، میثم حسینی، رضا حقیقی(از دقیقه 73 مهرداد کفشگری)، سید مهدی سیدصالحی، غلامرضا رضایی( از دقیقه 66 پیام صادقیان)، قاسم دهنوی، محمد نوری و هادی نوروزی( از دقیقه 86 حمید علی عسگر)

سرمربی: علی دایی

ترکیب تراکتورسازی تبریز:


حامد لک،‌ حبیب گردانی، محمد نصرتی، مرتضی اسدی، محمد ایرانپوریان،‌ مهدی کیانی، مهدی کریمیان، علی کریمی(از دقیقه 82 میثم بائو)، جواد کاظمیان (از دقیقه 53 فرشید طالبی)، محمد ابراهیمی و سعید دقیقی (از دقیقه 63 محسن ربیع‌خواه)